Next Previous Contents

3. Geavanceerde onderwerpen

3.1 Aliassen

Een `alias' is een manier om een pseudo-adres in te stellen die mail eenvoudigweg naar een ander (enkel) adres leidt. Er zijn twee soorten aliassen: MUA aliassen en MTA aliassen.

Een MUA alias stel je in je MUA in, als een soort persoonlijk kortschrift. Andere mensen kunnen deze alias niet zien of gebruiken. Je zou bijvoorbeeld in je mutt configuratiebestand kunnen schrijven


alias esr       Eric S. Raymond <esr@thyrsus.com>

Hiermee vertel je mutt dat wanneer het `esr' in een adresregel tegenkomt, het zich zou moeten gedragen alsof je `esr@thyrsus.com' had ingetikt. Of je kunt `mutt esr' intikken en het adres zal automatisch op de `to' regel worden ingevuld.

Een MTA alias is er een die je MTA uitbreidt; het zal bruikbaar zijn naar iedereen, zowel op je machine als via een verbinding op afstand. Om MTA aliassen aan te maken, moet je een systeembestand wijzigen, gewoonlijk maar niet altijd /etc/aliases (de lokatie hangt af van je MTA). Het zou leerzaam voor je kunnen zijn om /etc/aliases op je systeem te bekijken; het zou een aantal standaard-aliassen zoals `postmaster' kunnen bevatten.

Je MTA zou als doel van een alias ook een bestandsnaam kunnen zijn, die als een mailbox wordt behandeld waarnaar de mail wordt toegevoegd (dit is handig voor het archiveren van mail.) Het zou ook kunnen dat het doel van een alias een programma is, in welk geval mail naar die alias zal worden doorgegeven naar een instance van het programma op zijn standaardinvoer.

3.2 Forwarding

MTA aliassen vereisen gewoonlijk administrator privileges om ze in te stellen. Maar het is voor mailgebruikers wenselijk om in de gelegenheid te zijn forwarding van hun eigen mail zonder tussenkomst van de administrator in te kunnen stellen.

Om dit te ondersteunen, volgen de meeste MTA's het voorbeeld van sendmail en zoeken naar een bestand met de naam .forward in je homedirectory. De inhoud van dit bestand wordt geïnterpreteerd als het doel van een alias die al je mail zou moeten ontvangen. Het meest algemeen gebruik voor deze voorziening is om je mail door te sturen naar een account op een andere machine.

3.3 Auto-beantwoording

Een ander algemeen gebruik voor de .forward voorziening is je mail aan een `vakantie' programma door te geven. Een vakantieprogramma leest inkomende mail en genereert er automatisch een voorgekookt antwoord op; ze worden zo genoemd omdat de meest algemene vorm van een voorgekookt antwoord is om de zender te informeren dat je op vakantie bent en tot een gegeven datum niet te bereiken zult zijn.

Er is geen enkel standaard vakantieprogramma dat universeel in het gebruik is. Er zijn hiervoor twee goede redenen: één, dat een dergelijk programma erg makkelijk als een shellscript of filterregel is te schrijven (zie hieronder); en twee, dat de wisselwerking tussen vakantieprogramma's en mailinglijsten zeer slecht is.

Je zou tijdelijk alle mailinglijsten waarop je bent geabonneerd, op moeten zeggen voordat je auto-beantwoording instelt; anders worden alle leden van de discussielijsten overspoeld met voorgekookte berichten door je vakantieprogramma. Dit wordt als zeer onbeleefd gedrag beschouwd en je kunt erop rekenen dat je heel wat ijzige berichten hierop terug gestuurd krijgt.

3.4 Mailinglijsten

Een mailinglijst is een pseudo-adres dat mail naar meer dan één gebruiker verzendt.

In zijn eenvoudigste vorm, is een mailinglijst slechts een MTA alias met meer dan één ontvanger. Een aantal kleine mailinglijsten worden op deze manier beheerd. Sendmail werkt hieraan mee door een syntax in /etc/aliases te ondersteunen die bestaat uit de inhoud van een gegeven mailinglijstbestand aan de doelzijde van een alias. Het ziet er ongeveer zo uit:


admin-list:     ":include:/usr/home/admin/admin-list"

met het voordeel dat het admin-list bestand ergens voor kan komen in niet-bevoorrecht-gebruikers gebied (root is alleen nodig om de oorspronkelijke insluiting in te stellen). Een aantal andere MTA's hebben vergelijkbare mogelijkheden.

Deze eenvoudige lijsten worden in het algemeen `mail reflectors'. genoemd. Er zijn een paar problemen met mail reflectors. Een is dat bounce berichten van mislukte pogingen naar de broadcast naar alle gebruikers gaat. Een ander is dat alle aanmeldingen en afmeldingen handmatig door de mailinglijst administrator moeten worden verricht.

Een soort software met de naam mailing list manager heeft zich ontplooit om deze problemen en andere die daar mee te maken hebben te adresseren. Z'n belangrijkste functie is mailinglijst gebruikers toe te staan om zich aan- en af te melden zonder dat dit via de lijstbeheerder gaat.

Een mailing-lijst manager houdt zijn eigen gebruikers-lijst informatie bij en neemt contact op met de MTA via een programma alias in /etc/aliases. Bijvoorbeeld, als de admin-list hierboven via de mailing lijst manager met de naam SmartList op een sendmailsysteem zou gaan, zou een deel van /etc/aliases er zo uit kunnen zien:


admin-list: "|/usr/home/smartlist/bin/flist admin-list"
admin-list-request: "|/usr/home/smartlist/bin/flist admin-list-request"

Merk op dat dit bijelkaar horende aliassen zijn. Het is voor echte mailing lijsten gebruikelijk om te beschikken over een verzoek adres dat voor aanmeldings en afmeldings verzoeken wordt gebruikt. Het wordt als onbeleefd en onwetend aangemerkt aanmeldings/afmeldings verzoeken naar het hoofdadres van een dergelijke lijst te versturen-- doe het niet.

De robot achter het verzoekadres zou nog andere mogelijkheden kunnen bieden naast slechts de aanmelding/afmelding. Het zou op help verzoeken kunnen reageren, je de mogelijkheid geven te ondervragen wie op de lijst staan, of je automatische toegang tot lijstarchieven geven. Het zou ook kunnen dat het lijst administrators toestaat het posten naar bekende leden te beperken, de lijst naar auto-subscribe in te stellen voor niet-leden als ze voor het eerst posten, of diverse beveiligings opties voor gedragslijnen instellen. Mailing-list managers verschillen allereerst in het ontwerp en het gebied op deze bijkomende mogelijkheden.

Helaas is het formaat voor het verzenden van commando's naar robots voor mailing-lijst verzoeken niet standaard. Een aantal ervan verwachten commando's in de subjectregel, sommige negeren de subjectregel en verwachten commando's in de message body. Het is belangrijk dat je let op de antwoordmail als je je voor de eerste keer abonneert; het is een goed idee om dergelijke mail te bewaren in een mailbox met aanmeldingen voor latere referentie.

De belangrijkste mailing-list managers om te kennen zijn majordomo, listserv, listproc, en smartlist; majordomo is de populairste bij een aanzienlijke groep. Er is een nogal uitgebreide list van dergelijke packages op het Web.

Raadpleeg de bronnen op op de List-Managers Mailing List, inclusief de FAQ (opmerking: deze lijst is niet geschikt voor how-to vragen), voor meer informatie over mailinglijst managers.

3.5 Mailfilters

Een mailfilter is een programma dat tussen je lokale delivery agent en jou instaat en automatisch mail herverzendt of verwerpt nog voordat je het hebt gezien.

Mailfilters habben een aantal gebruiksmogelijkheden. De belangrijkste zijn spamfiltering, herverzending naar meerdere mailboxen door onderwerp van de zender, en het automatisch beantwoorden van mail.

Kenmerkend, stel je mailfiltering in door een programma-alias voor het filterprogramma in je .forward bestand te zetten, en schrijft een bestand met filtering regels. Het formaat en de lokatie van het filter regels bestand varieert tussen filterprogramma's.

Er zijn goede opsommingen van de mogelijkheden van de drie belangrijkste mailfilters (procmail, mailagent, en deliver) in part 3 van Chris Lewis's Email Software Survey. De populairste hiervan is (ondanks zijn nogal lastige regel syntax) procmail, dat in het algemeen op Linux systemen aanwezig is (en inderdaad, gewoonlijk wordt gebruikt als local delivery agent van het systeem).

3.6 Het hoofd bieden aan spam

Spam is soms bekend als `UCE' (Unsolicited Commercial Email) of `UBE' (Unsolicited Bulk Email). Zoals deze namen al impliceren, is het een onaangename vorm van adverteren die je mailbox met formele brieven opvult. (De term `spam' komt van een Monty Python's Flying Circus die afgeven op een koor Vikings die eindeloos de eentonige melodie "Spam spam spam spam...") herhalen.

De meeste spam lijkt te bestaan uit verzoeken voor pyramide schema's, advertenties voor pornografie, of (ergelijke) pogingen spam-zendende programma's te verkopen. Een paar individuele spams (zoals MAKE MONEY FAST of de Craig Shergold briefkaart poets) zijn zo hardnekkig dat ze legendarisch zijn. Spam is geneigd zowel woordenrijk als ongeletterd te zijn. Het is tijdsverspilling en een zeer hoge mate van verkwisting van bandbreedte.

De spam epidemie lijkt z'n hoogtepunt midden-1997 te hebben gehad en is sindsdien langzaam afgenomen, maar kan nog steeds een serieuze ergernis zijn. Als je met spam wordt overstelpt, zorg dan dat je er kennis over op doet. Blader door de Fight Spam on the Internet! pagina. De Death To Spam! pagina is in het bijzonder effectief in methoden voor het stoppen of achterhalen van spam.


Next Previous Contents